بر خلاف سایر موادی که برای تولید لباس استفاده می شود، روکش های غیر بافته نیازی به بافتن پود ندارند. در عوض، پارچه با چسباندن مستقیم الیاف به پارچه ایجاد می شود. آنها در چندین اندازه، رنگ و بافت مختلف موجود هستند. آنها می توانند بسیار سبک یا بسیار سفت باشند. آنها برای یقه، سرآستین و نوارهای آستین و برگردان کت مناسب هستند. همچنین قابلیت برش آسان را دارند.

اولین نوع روکش بافته می شد و عمدتاً پارچه های 100% پنبه ای بود که با نشاسته یا چسب نشاسته مانند سفت می شدند. از اینها برای تقویت لباس در صنعت مد استفاده می شد. آنها همچنین برای حمایت از پارچه پوسته بیرونی استفاده می شدند.

نوع دیگر اینترلینینگ ذوب پذیر است. این ماده ای است که توسط گرما به پارچه بیرونی چسبانده می شود. این در اندازه ها و ضخامت های مختلف موجود است و می توان از آن برای یقه، سرآستین و یقه بند استفاده کرد. آنها همچنین در کیف های دستی و چمدان استفاده می شوند. اغلب به عنوان تقویت کننده برای کالاهای چرمی استفاده می شود. همچنین برای سفت کردن سرآستین پیراهن های رسمی استفاده می شود. این خط‌ها در رنگ‌های سفید و مشکی موجود هستند. آنها معمولاً در 10 یا 100 یارد پارچه فروخته می شوند. آنها همچنین در انواع کششی موجود هستند. چسب مورد استفاده برای چسباندن پارچه اینترلینینگ قابل ذوب 50 درصد پلی استر و 50 درصد پلی آمید است.

نوع بعدی اینترلاین قابل چاپ است. این نوع اینترلاین برای جایگزینی خط‌های متداول سنتی استفاده می‌شود. همچنین سازگار با محیط زیست است و می توان آن را به راحتی و ارزان ساخت. این فرآیند شامل استفاده از دستگاه پوشش است. این دستگاه از چسب ذوب داغ برای دستیابی به اثر چسبندگی استفاده می کند. سپس برای دستیابی به مقاومت در برابر شستشو با آب گرم می شود. این تکنیک برای پارچه های بافته شده و بافتنی مناسب است. همچنین برای تقویت قسمت هایی از ژاکت ها مفید است. همچنین برای زیرلایه های پشمی و چرمی مناسب است.